Nutrie - informacje i ciekawostki

Nutria amerykańska nazywana inaczej szczurem rzecznym, to duży, półwodny gryzoń. Mimo, że jest to odrębny gatunek, bywa mylony z bobrem lub wydrą. Gryzonie te są równie szkodliwe, co pożyteczne dla środowiska i własnego otoczenia. Zwierzęta te, endemicznie występujące w Ameryce Południowej, zostały wprowadzone na Wyspy Brytyjskie pod koniec lat 40. ubiegłego wieku. Od tego czasu są hodowane, odgrywając ważną rolę w przemyśle futrzarskim ze względu na bogate i miękkie podszycie ich futra. Drugą stroną medalu jest to, że nutrie międzyczasie zniszczyły tysiące akrów bagien i torfowisk. Obecnie ich futro jest nadal wykorzystywane w przemyśle futrzarskim, choć gatunek ten jest notorycznie uważany za szkodnika, szczególnie w obliczu ciągle spadającego popytu na futra naturalne. 

Pochodzenie i występowanie Nutrii Amerykańskiej

Gatunek ten, pochodzący z Ameryki Południowej, dziś występuje wszędzie od środkowej Boliwii i południowej Brazylii do Tierra del Fuego. Nutrie można spotkać w Europie, Azji i Ameryce Północnej w wyniku licznych ucieczek i uwolnień z ferm futrzarskich. Nutrie zamieszkują zazwyczaj tereny nizinne z dostępem do słodkowodnych zbiorników, ale to nie sztywna reguła i równie dobrze można znaleźć populacje jenotów żyjących w Andach na wysokości do 1190 metrów. Z kolei w okolicach archipelagu Chonos (Chile) widuje się jenoty zamieszkujące wody słonawe i słone. Preferowane siedliska tego gatunku obejmują bagna, brzegi jezior i ospałe strumienie. Gdzie najłatwiej spotkać jenoty? Wzdłuż brzegów obficie zarośniętych roślinnością lub akwenów wypełnionych roślinnością pływającą.

Tryb życia nutrii amerykańskich

Jenoty, choć destrukcyjne w swojej naturze, są bardzo towarzyskimi zwierzętami, tworzącymi grupy rodzinne liczące od 2 do nawet 12 osobników, składające się zazwyczaj z dorosłego samca i kilku spokrewnionych samic z młodymi. Młode dorosłe samce mogą czasami być samotnikami. Zwierzęta te nie są ani wędrowne, ani koczownicze. Żyją na tym samym obszarze przez całe swoje życie. Jako zwierzęta półwodne, nutrie są w stanie pozostać pod wodą przez ponad 10 minut bez wynurzenia. 

Nutrie są stworzeniami nocnymi. Okres wzmożonej aktywności przypada na godziny nocne, kiedy to zwierzęta pływają, żerują i pielęgnują się. Karmienie i pielęgnacja odbywa się na specjalnych platformach, które nutrie budują z roślinności i dryfującego drewna. Wykonują również nory, w których znajdują schronienie za dnia. Nory nutrii mogą przybierać postać zarówno prostych tuneli, jak i systemów korytarzy, składających się z wielu długich przejść, jak również komór gniazdowania. Zwierzęta te są również znane z tworzenia ścieżek przez trawę, wędrując wokół swoich nor w promieniu 180 metrów.

Co jedzą nutrie?

Nutrie amerykańskie są roślinożercami i żywią się głównie łodygami, różnego rodzaju liśćmi, korzeniami, korą drzewną oraz roślinnością wodną, uzupełniając swoją dietę o materiały pływające, takie jak kłody.

Pożerając roślinność wodną, nutrie odgrywają ważną rolę w ekosystemie mokradeł w obszarze swojego żerowania. Ich działanie odbija się negatywnie na ekosystem na kilka sposobów. Nutrie niszczą obszary bagien trzcinowych, jak również eliminują niektóre istotne dla nich rośliny. Na niektórych obszarach zwierzęta te uznawane są za gatunki szkodników ze względu na atakowanie roślin uprawnych, takich jak ryż, oraz uszkadzanie swoimi norami wałów przeciwpowodziowych i urządzeń nawadniających. Ponadto, nutrie niszczą gniazda i podbierają jaja niektórych ptaków wodnych, w tym gatunków zagrożonych wyginięciem.

Ciekawostki o nutriach

• Nutrie wytrzymują pod wodą nawet 5 minut.
• Sierść nutrii składa się z warstwy spodniej i zewnętrznej: pierwsza składa się z kudłatych, żółtych lub brązowych włosów, natomiast druga z delikatnego, szarego futra, które wykorzystuje się w przemyśle futrzarskim.
• Długie siekacze tego zwierzęcia mogą przybierać kolory od żółtego do pomarańczowego lub od pomarańczowego do czerwonego.
• Kiedy nutria nurkuje, specjalne klapy w jej ustach i nosie zamykają się, powstrzymując wodę przed dostaniem się do żołądka i płuc.